.
Gisteren besteedde EenVandaag aandacht aan een speech van de Amerikaanse president Barack Obama over het Midden-Oosten. Uiteraard werd Michiel Vos — de schoonzoon van de Democratische top-politica Nancy Pelosi (en dus partijgenoot van Obama) — als VS-correspondent opgetrommeld. De kijkers van het actualiteitenprogramma zijn dat ondertussen wel gewend, want Vos mag altijd zijn gekleurde mening geven als het over Obama gaat.
Er was echter nog iemand die zijn gekleurde mening mocht geven. Het betreft Peyman Jafari, die als "politicoloog van de Universiteit van Amsterdam en ook Midden-Oosten-deskundige" werd geïntroduceerd. EenVandaag-presentator Pieter Jan Hagens vond het schijnbaar niet nodig om te vermelden dat Jafari een van de kopstukken van de Internationale Socialisten is. De leden van deze extreem-linkse organisatie hebben een hekel aan Israël en hebben mede daarom warme gevoelens voor islamitische terreurorganisaties als Hamas en Hezbollah. Waarom verzweeg Pieter Jan Hagens deze relevante informatie? Het ging nota bene deels over Israël en de Palestijnen!
Vorig jaar maakte Wouter Kurpershoek in een uitzending van EenVandaag dezelfde fout. Destijds werd de achtergrond van Behnam Taebi verzwegen, ook een kopstuk van de Internationale Socialisten. Ligt het soms aan de redactie van EenVandaag? Of ook aan Hagens zelf? In februari verzweeg Hagens namelijk Peymans achtergrond toen hij hem voor Buitenhof interviewde. Of is het een typisch Hilversums probleem? Op Radio 1 doet men namelijk aan dezelfde volksverlakkerij.
Het is volgens mij echter geen typisch Hilversums probleem, maar een probleem van een groot deel van de Nederlandse journalistiek (inclusief het Hilversumse mediapark). In het verleden hebben de dagbladen NRC Handelsblad en Trouw meerdere malen opinie-artikelen van leden van de Internationale Socialisten gepubliceerd. Ook in die gevallen werd het lidmaatschap van deze organisatie niet vermeld. Schijnbaar zijn veel journalisten van mening dat hun kijkers/lezers sommige essentiële informatie niet mogen weten. Deze "ongewenste wetenswaardigheden" passen namelijk niet binnen hun linkse politieke agenda.
Recent schreef Sylvain Ephimenco een column over "de schuldige stilte van de Franse pers" met betrekking tot lieden als Dominique Strauss-Kahn. Wellicht kan hij binnenkort ook eens een column over de "schuldige stilte" van de Nederlandse journalistiek schrijven. Niet alleen inzake de Internationale Socialisten, want er zijn talloze vergelijkbare gevallen van volksverlakkerij te bedenken. Denk bijvoorbeeld aan het jarenlange zwijgen over het extreem-linkse verleden van Wijnand Duyvendak. Of aan de volksverlakkerij van Mariëlle Tweebeeke van Nieuwsuur, die de banden tussen Tariq Ramadan en de Moslimbroederschap verzweeg (terwijl Ramadan nota bene om zijn mening over die radicaal-islamitische organisatie werd gevraagd). En zo kan ik nog wel even door gaan.
_____
