Eelco Bosch van Rosenthal is naïef

Afgelopen dinsdag zond Nieuwsuur een reportage uit waarin Eelco Bosch van Rosenthal uitgebreid met Daisy Khan sprak. Laatstgenoemde is de vrouw van Feisal Abdul Rauf, de imam van het geplande islamitisch centrum vlakbij Ground Zero in New York. Bosch van Rosenthal stelde geen enkele kritische vraag aan Daisy Khan. Daar was echter wel aanleiding voor. Carel Brendel formuleerde acht kritische vragen die eigenlijk aan bod hadden moeten komen.

Via Twitter beweert Eelco Bosch van Rosenthal daarentegen dat kritische vragen over imam Rauf en de "Ground Zero-moskee" overbodig zijn. Volgens hem is de meeste kritiek op Rauf en zijn project weerlegd. Bosch van Rosenthal verwijst daarbij naar vragen en anwoorden van FactCheck, zogenaamd een onafhankelijke website. Voordat ik specifiek wat vragen en antwoorden over Rauf bespreek, wil ik er op wijzen dat FactCheck op mij helemaal geen onafhankelijke indruk maakt. Ik heb op die website niet alleen de vragen en antwoorden over Rauf en zijn project bekeken, maar ook wat andere onderwerpen. Steeds weer opnieuw leveren de vragen antwoorden op die passen bij een linkse en politiek-correcte signatuur. Voor zover FactCheck geen essentiële informatie weg laat, wordt de informatie wel wordt vermeld vaak op een linkse en politiek-correcte manier geïnterpreteerd. Dat de mensen achter FactCheck onafhankelijkheid claimen, betekent niet dat bezoekers daarop ook kunnen vertrouwen. Een bezoeker doet er goed aan de website kritisch te lezen en bovendien andere bronnen te raadplegen. Dat heb ik, in tegenstelling tot Bosch van Rosenthal, gedaan. De focus van de rest van dit artikel ligt op de eerder genoemde imam van de geplande "Ground Zero-moskee".

Op de vraag of imam Feisal Abdul Rauf een "radicaal" is, antwoorden de auteurs van de tekst op FactCheck dat zij daarvoor geen bewijs voor gevonden hebben. De onderbouwing van dit opmerkelijke antwoord is uiterst zwak te noemen. FactCheck onderbouwt haar mening met informatie die Raufs gematigdheid zou moeten bewijzen, maar de interpretatie van die informatie rammelt aan alle kanten. Hieronder zal ik puntsgewijs de informatie van FactCheck bespreken.

FactCheck verwijst naar het feit dat Feisal Abdul Rauf voor FBI-agenten trainde in "cultural awareness". Dat is echter geen sterk bewijs voor Raufs gematigdheid. Na de aanslagen van 11 september 2001 kregen FBI-agenten jarenlang "cultural awareness"-training van leden van de Council on American-Islamic Relations (CAIR). Hoewel deze islamitische "burgerrechtenbeweging" zich naar buiten toe vaak als "gematigd" presenteert, zijn er talloze bewijzen dat deze islamitische organisatie juist radicaal van aard is. Er zijn zelfs verschillende CAIR-medewerkers voor terrorisme veroordeeld, zoals Randall "Ismail" Royer, die deel uitmaakte van de "Virginia jihad group". Desondanks werkte de FBI, waarschijnlijk bij gebrek aan échte "gematigde" islamitische organisaties, jarenlang samen met CAIR. Pas in 2008 verbrak de FBI haar banden met deze radicaal-islamitische organisatie.

FactCheck probeert de zogenaamde "gematigdheid" van Feisal Abdul Rauf ook te onderbouwen met twee reizen naar het Midden-Oosten, die door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken waren georganiseerd. De eerste reis vond plaats in 2007, toen George W. Bush president was. De tweede reis vond recent plaats, onder verantwoordelijkheid van de regering van Barack Obama. Volgens FactCheck waren de reizen georganiseerd om in het Midden-Oosten over religieuze tolerantie en de islam in de Verenigde Staten te praten (als Rauf de standpunten van zijn vrouw Daisy Khan deelt, zal het waarschijnlijk een klaagzang over "moslimhaat" de VS zijn geworden). Zowel de Bush-regering als de Obama-regering staan er overigens om bekend — al dan niet in het kader van Realpolitik — samen te werken met radicale islamieten, met name wat betreft buitenlands beleid. Dat men Rauf op een reis naar het Midden-Oosten stuurt, zegt dus niet zoveel. En dan helpt het ook niet dat FactCheck de sussende woorden van een "assistant secretary of state for public affairs" (lees: woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken) aanhaalt.

FactCheck beweert vervolgens dat Feisal Abdul Rauf een aanhanger is van het soefisme, een enigszins "liberale" stroming binnen de islam. Rauf mag dan zelf wel beweren een soefist te zijn, de vraag is of hem dat daadwerkelijk "gematigd" maakt (die vraag staat overigens los van de aard het soefisme zelf, waarover ik mij hier niet uit laat). Hoewel Rauf tegenover Westerse journalisten doet alsof hij relatief "gematigd" is, doet hij in een interview op de Arabische website hadielislam.com radicaal-islamitische uitspraken. Hij zegt dat het belangrijk is de fundamenten van de sharia te implementeren, die volgens hem vereist zijn voor het regeren van een staat. Die fundamenten van de sharia kunnen wat Rauf betreft op verschillende manieren worden geïmplementeerd, bijvoorbeeld via democratie. Het moge duidelijk zijn dat er van democratische rechtsstaten uiteindelijk niets over blijft als men via het democratische proces de fundamenten van de sharia implementeert (en met andere woorden de democratische rechtsstaat democratisch afschaft). Rauf noemt zich zelf dan wel een soefist, maar zijn uitspraken over de sharia tonen aan dat hij een radicale islamiet is. FactCheck staart zich blind op het label "soefisme". Dat is zeer naïef.

Het is ook naïef dat Eelco Bosch van Rosenthal de antwoorden op FactCheck als zoete koek slikt. De informatie die FactCheck geeft om de zogenaamde "gematigdheid" van Feisal Abdul Rauf aan te tonen voldoet immers niet. De interpretatie door FactCheck van die informatie is bovendien uitermate zwak. De vraag of Rauf een radicaal is moet — mede op grond van de informatie die ik zelf heb aangedragen — juist bevestigend worden beantwoord.


_____