Michael Moore is een notoire leugenaar

Op 16 mei 2007 werd op de oude website van Lux et Libertas het onderstaande artikel gepubliceerd. Bij deze de herpublicatie.

De multimiljonair Michael Moore werd op 23 april 1954 geboren in Davison (Michigan), een plaats met overwegend een blanke midden-klasse bevolking. Moore werd dus niet geboren in Flint, zoals hij zelf graag suggereert, want die stad ligt 15 kilometer ten westen van Davison. En Moore groeide ook niet op in een arm gezin uit de arbeiders-klasse, zoals hij anderen ook graag wil laten geloven. De ouders van Moore verdienden beide goed en bezaten twee auto's. Moore's vader ging na het werk vaak golfen, nou niet bepaald een hobby van een arme arbeider (Moore's vader was dan ook geen arme arbeider, zoals zijn zoon graag beweerd). Na de middelbare school ging Moore studeren aan de University of Michigan, maar al snel verliet hij de universiteit. Vervolgens kreeg hij een baan bij General Motors, maar ook dat bleek geen succes: al op de eerste dag meldde hij zich ziek, ging naar naar huis en liet zich daarna nooit meer op de werkvloer zien. In 1976 richtte Moore een kleine, (extreem-)linkse krant op: de Flint Voice (die later tot Michigan Voice werd omgedoopt). Het zou het begin worden van een lange carriëre als (extreem-)linkse propagandist. Zijn 'documentaire-films' Bowling for Columbine en Fahrenheit 9/11 zitten vol hele en halve leugens. Het is dan ook niet vreemd dat sommige critici de werkwijze van Michael Moore met die van de nazi-propagandiste Leni Riefenstahl vergelijken.

In het artikel Michael's waanwereld (HP/De Tijd, 16 juli 2004) schreef Joost Niemöller een kritisch artikel over Fahrenheit 9/11. In dat artikel schreef Niemöller o.a. het volgende:

Nog maar een voorbeeld van de leugens van Michael Moore. Hij stelt dat Bush vier jaar geleden de verkiezingen niet heeft gewonnen, maar gestolen. Fahrenheit 9/11 opent met een beeldbombardement waaruit zou moeten blijken dat Bush aan de verliezende hand was in Florida, en dat zijn tegenstander Gore zelfs al met het overwinningsfeest was begonnen. Toen begon ineens de rechtse zender Fox te beweren dat Gore verloor en moesten, zegt Moore, de andere zenders wel mee. Daarna volgden duistere machinaties door familieleden en machtige vrienden van Bush.

Dit is honderd procent lariekoek. Het feest van Gore vond in werkelijkheid plaats op de avond voor de verkiezingen en was dus juist bedoeld om de kiezers aan te moedigen. Het verlichte bord met het woord ‘Victory’ op de achtergrond, drukte de hoop van Gore uit, niet de feitelijke situatie. Het was ook niet het rechtse Fox, maar CBS dat voor het eerst aankondigde dat Bush aan de winnende hand was. Alle zenders, inclusief Fox, hadden in de voorgaande uren gemeld dat Gore won in Florida. Maar toen waren de stemlokalen in een deel van de staat nog open. Moore zwijgt tenslotte over een veelbesproken, gezamenlijk onderzoek dat een halfjaar na de verkiezingen werd uitgevoerd door drie pro- Gore-nieuwsorganisaties: The New York Times, The Washington Post en CNN. De conclusie van het onderzoek: Bush had de verkiezingen gewoon eerlijk gewonnen.

Hoe smerig de propaganda van Michael Moore ook is, veel Nederlanders lusten er pap van. Dat is zeker het geval bij het overwegend linkse journalistenvolk. Dat viel ook de columnist Jan Kuitenbrouwer op, die in een column (HP/De Tijd, 20 augustus 2004) met betrekking tot de berichtgeving van NRC Handelsblad het volgende schreef:

NRC-lezers die inderdaad de nuance zoeken, hebben er even op moeten wachten, maar afgelopen zaterdag viel dan eindelijk ook in NRC Handelsblad iets te lezen over de driekwart leugens en halve waarheden in Fahrenheit 9/11, een stuk dat waarschijnlijk nooit verschenen was als Joost Niemöller een maand geleden in HP/De Tijd niet begonnen was met het scheiden van feit en fictie in Michael Moore’s succesvolle cine-pamflet.

Tot dan toe was het in de NRC-kolommen niets dan bijval en applaus. Filmrecensent Dana Linssen sprak van ‘de must see van deze zomer’, suggereerde dat Moore ‘het grootste montagegenie sinds Sergej Eisenstein en Lev Koelezjov’ is en prees hem omdat hij ‘erin geslaagd is een boodschap de bioscoop in te krijgen die in de VS meestal de kranten of de tv-zenders nog niet eens haalt’. (Onzin, dat laatste, maar dit terzijde.) Amerika-correspondent Marc Chavannes berichtte haast smalend over de verontwaardiging die de film bij Republikeinen wekt en schreef nagenoeg niets over de inhoud (al staat die in de VS al van meet af aan ter discussie) en columnist Sjoerd de Jong kaatst de bal bij voorbaat terug door te stellen dat Moore ‘de waarheid liegt’, net als Bush en Blair, en hem dus weinig te verwijten valt. (Vervang het woord ‘waarheid’ voor het gemak door ‘mijn mening’.)

Tja, NRC Handelsblad is niet een "slijpsteen van de geest", maar een "sloopbal van de geest". Wie die krant leest, vráágt om desinformatie.

Bronnen:

The Fraud "From Flint", Lowell Ponte, FrontPageMagazine.com, 31 januari 2005

Michael’s waanwereld, Joost Niemöller, HP/De Tijd, 16 juli 2004

Cyclopen, Jan Kuitenbrouwer, HP/De Tijd, 20 augustus 2004

Zie ook:

Michael Moore onderwerp van nieuwe documentaire

Beschrijving van Michael Moore op DiscoverTheNetworks.org

Blowing Smoke

Bowling for Fallujah

Hollywood Honors A Stupid White Man

Bowling For Truth

MooreWatch

Michael Moore Exposed!

_____