Posts tonen met het label PSP. Alle posts tonen
Posts tonen met het label PSP. Alle posts tonen

dinsdag 22 juni 2010

Andrée van Es en 'De tragiek van de geheime dienst'

.
In VKbanen stond gisteren een interview met Andrée van Es. Zij was sinds 19 november 2007 een topambtenaar van het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar heeft recent die baan verruild voor het wethouderschap. In Amsterdam is zij namelijk wethouder van Werk, Inkomen, Participatie, Diversiteit en Integratie, Inburgering en Bestuurlijk Stelsel geworden. Op 7 september 2007 publiceerde ik op de oude website van Lux et Libertas een artikel over Andrée van Es. Bij deze de herpublicatie (onder een nieuwe titel).

Vandaag werd bekend dat voormalig Tweede Kamerlid Andrée van Es per 19 november 2007 directeur-generaal Koninkrijksrelaties en Bestuur op het ministerie van Binnenlandse Zaken wordt. De politieke carrière van Van Es begon in 1975, toen zij fractiemedewerker van de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP) werd. In de periode 1981-1989 was zij lid van de Tweede Kamer voor die partij (vanaf 1985 tevens fractievoorzitter).

De PSP was een van de vier politieke partijen waaruit GroenLinks voortkwam en had ronduit misdadige politieke standpunten. Zo pleitte de PSP voor de afschaffing van de strafbaarstelling van pedofilie. De PSP was bovendien vervlochten met gewelddadig links-extremisme. PSP'er Evert van der Berg volgde zelfs een terreuropleiding in een trainingskamp van Palestijnse terroristen. Van der Bergs partijgenoot Theo Engelken was begin jaren zeventig actief in de Rode Jeugd, een maoïstische jongerenorganisatie die vooral actief was in en rond Eindhoven. De Rode Jeugd was onder meer verantwoordelijk voor bomaanslagen op een politiecommissaris, een Philips-directeur, het Evoluon en Philips-vestigingen in Hilversum, Baarn en Rotterdam. Zowel Evert van der Berg als Theo Engelken waren voor de PSP lid van de Eindhovense gemeenteraad. Van der Bergs motto was: "Terroristen aller landen, verenigt U."

Aan het eind van 1990 trad de vandaag tot topambtenaar benoemde Andrée van Es terug uit de actieve politiek en richtte zich vervolgens op een (politiek-)maatschappelijke carrière bij de VPRO, de NOS, het Amsterdamse 'debatcentrum' De Balie en GGZ-Nederland. Zij trad echter niet uit de actieve politiek zonder haar politieke geestverwanten een cadeautje te geven. Op 24 november 1990, tijdens het oprichtingscongres van GroenLinks, presenteerde Andrée van Es namelijk het boek De tragiek van een geheime dienst. In dat boek werden onder meer privé-gegevens gepubliceerd van inlichtingen- en politiemensen in Nijmegen en omgeving. In zijn boek Eco Nostra (2003) beschrijft Peter Siebelt de gevolgen daarvan:

Door de publicatie kunnen de inlichtingenmensen in Nijmegen en omgeving hun werk niet meer doen. Hun identiteit is bekend geworden en het zoeken naar infiltranten is bijna onmogelijk geworden. Het zal veel moeite, tijd en geld kosten voordat de inlichtingendienst zich van deze klap kan herstellen.

In een voorpublicatie van Eco Nostra op Libertarian.nl kunt u overigens verdere details van deze affaire lezen. Zo spande de politie samen met de Nijmeegse gemeente een kort geding aan tegen de uitgever, verkopers en verspreiders van het boek. Volgens de rechter waren de grenzen van het recht overschreden en had De tragiek van de geheime dienst een niet te rechtvaardigen inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van de inlichtingen- en politiemensen. Het boek mocht niet langer worden verspreid en alle verspreide boeken dienden worden teruggehaald. Het extreem-linkse 'solidariteitsfonds' XminY, dat het uitgeven van het boek financierde en tevens een belangrijke rol speelde bij de verspreiding daarvan, legde het vonnis echter naast zich neer en ging door met haar criminele activiteiten.

In het hierboven beschreven extreem-linkse milieu voelde Andrée van Es zich als een vis in het water. Het mag dan ook opvallend worden genoemd dat juist zij in 2001 een belangrijke rol kreeg toebedeeld bij de 'inburgering' van Máxima Zorreguieta en vandaag tot topambtanaar op het ministerie van Binnenlandse Zaken is benoemd.

_____

maandag 3 mei 2010

GroenLinks is een misdadige partij

Het onderstaande artikel werd op 14 april 2007 op de oude website van Lux et Libertas gepubliceerd. Bij deze de herpublicatie. 

GroenLinks ontstond in 1989 door de fusie van vier partijen: de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP), de Communistische Partij van Nederland (CPN), de Politieke Partij Radikalen (PPR) en de Evangelische Volkspartij (EVP). Dat waren allemaal partijen met dubieuze en soms ronduit misdadige standpunten. Zo pleitte de PSP voor de afschaffing van de strafbaarstelling van pedofilie en de CPN had zeer nauwe banden met de Sovjet-Unie en andere communistische landen (zo kreeg de CPN in de jaren zeventig geld van de Sovjet-Unie om acties tegen de bewapening van de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten te organiseren). 

Ook het gedrag van de leden toonde de misdadige aard van de vier partijen aan. PSP'er Evert van der Berg en CPN'er Sam Pormes (later Eerste Kamerlid voor GroenLinks) volgden zelfs een terreuropleiding in een trainingskamp van Palestijnse terroristen. Van der Bergs partijgenoot Theo Engelken was begin jaren zeventig actief in de Rode Jeugd, een maoïstische jongerenorganisatie die vooral actief was in en rond Eindhoven. De Rode Jeugd was onder meer verantwoordelijk voor bomaanslagen op een politiecommissaris, een Philips-directeur, het Evoluon en Philips-vestigingen in Hilversum, Baarn en Rotterdam. Zowel Evert van der Berg als Theo Engelken waren voor de PSP lid van de Eindhovense gemeenteraad. Van der Bergs motto was overigens: "Terroristen aller landen, verenigt U."

Op het oprichtingscongres van GroenLinks in Den Haag was het anonieme geschrift De tragiek van een geheime dienst te koop. Hierin stonden privé-gegevens van politiemensen, die na de publicatie van het geschrift door links-radicalen werden lastiggevallen. Dit is typerend voor GroenLinks. Hoewel de partij pretendeert de democratische rechtsorde te respecteren, zijn er nauwe banden met "buitenparlementaire" anti-democratische extremisten. En ook de vroegere standpunten van partijen als de PSP en de CPN zijn nog steeds populair binnen GroenLinks. Zo was Herman Meijer in de periode 2003-2006 landelijk voorzitter van de partij. Zijn standpunt met betrekking tot pedofilie luidt als volgt: "Ik kan ook wel op een knaapje vallen. Men gaat ervan uit dat je met een kind geen erotische verhouding kan hebben, zonder het te benadelen. Kinderen zouden minder verstandig zijn en niet goed duidelijk kunnen maken wat ze wel of niet willen. Onzin. Alle leeftijdsgrenzen moeten gewoon uit de zedelijkheidswetgeving worden geschrapt." Meijer is overigens een vriend van dominee Hans Visser, een andere goedprater van pedofilie. 

Wie aan GroenLinks denkt zal vaak ook aan Paul Rosenmöller denken. Hij was van 1994 tot eind 2002 fractievoorzitter van GroenLinks in de Tweede Kamer. Wat velen echter niet weten is dat Rosenmöller van eind jaren zeventig tot begin jaren tachtig lid was van de de militante Groep Marxisten-Leninisten (GML). Deze partij was nog extremer dan de PSP en de CPN. De Groep Marxisten-Leninisten wilde Nederland gewapenderhand modelleren naar het voorbeeld van maoïstisch China en de Sovjet-Unie ten tijde van Stalin. Als de misdadige missie van de GML was geslaagd, dan was Nederland veranderd in een groot concentratiekamp. 

Paul Rosenmöller is tegenwoordig gelukkig niet meer in de Tweede Kamer, maar dat wil niet zeggen dat de huidige GroenLinks-fractie geen rotte appels kent. Sinds 2002 is Wijnand Duyvendak een prominent Tweede Kamerlid. Hij is de partner van Mirjam de Rijk, die in de periode 1999-2003 landelijk voorzitter van GroenLinks was (tegenwoodig is zij overigens directeur van de Stichting Natuur en Milieu). Wijnand Duyvendak is de broer van GroenLinks-partij-ideoloog Jan-Willem Duyvendak, die o.a. via het zwaar gesubsidieerde Verwey-Jonker Instituut zijn beurs met belastinggeld vult. In de jaren tachtig pleegde Wijnand Duyvendak tal van misdaden en hij bezit dan ook een strafblad. Ook zijn er aanwijzingen dat Duyvendak mogelijk betrokken is geweest bij RaRa, een terroristische organisatie die o.a. voor brandstichtingen bij Makro-vestigingen verantwoordelijk was. 

De lijst van dubieuze en soms ronduit misdadige standpunten van GroenLinks en haar voorgangers is lang en het aantal rotte appels is groot. Denk bijvoorbeeld aan Mohamed Rabbae (die de roman De Duivelsverzen wilde verbieden) en Tara Singh Varma (bekend van financiële malversaties en het veinzen van kanker). GroenLinks mag dan ook terecht "een partij van schandalen" worden genoemd. 

Bronnen: 

De grimmige achterkant van GroenLinks, Jaap de Wreede, Reformatorisch Dagblad, 7 juni 2003

Pedofilie en politiek: een vruchtbaar samenspel, Peter Siebelt, Katholiek Nieuwsblad, 9 juni 2006

Van bloedrood tot groenlinks, Roelof Bouwman, HP/De Tijd, 9 januari 2004

GroenLinks: een partij van schandalen, Mark van Wonderen, Planet.nl, 22 november 2005

Zie ook: 







_____

donderdag 12 november 2009

De geschiedenis van GroenLinks (1)


Op 14 april 2007 werd het artikel GroenLinks is een misdadige partij op de oude website van Lux et Libertas gepubliceerd. Hieronder vindt u een citaat uit dat artikel.

Groen Links ontstond in 1989 door de fusie van vier partijen: de Pacifistisch
Socialistische Partij (PSP), de Communistische Partij van Nederland (CPN), de
Politieke Partij Radikalen (PPR) en de Evangelische Volkspartij (EVP). Dat waren
allemaal partijen met dubieuze en soms ronduit misdadige standpunten. Zo pleitte
de PSP voor de afschaffing van de strafbaarstelling van pedofilie en de CPN had
zeer nauwe banden met de Sovjet-Unie en andere communistische landen (zo kreeg
de CPN in de jaren zeventig geld van de Sovjet-Unie om acties tegen de
bewapening van de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten te organiseren).


_____