.
"Weg met Merkel, weg met De Jager en weg met Wilders, wij kunnen onze eigen zaken regelen, weg met de dieven uit het noorden", zo citeert Charles Sanders van De Telegraaf een Griek die vanochtend in Athene demonstreerde. Andere demonstranten gaan op de persoonlijke tour en zeggen dat minister De Jager zich niet met Griekenland, maar met zijn "toyboy" moet bezighouden.
De Griekse klucht toont nog maar eens aan dat Eurocratische politici en bankiers wereldvreemd zijn. Europese centralisatie van macht werkt niet verbindend, maar zet de Europese volkeren juist tegen elkaar op. Europese burgers willen namelijk geen ondemocratische moloch, die de soevereiniteit van de Europese staten gestaag uitholt.
De Euro-apparatsjiks willen daarvan echter niets weten. Voor hen is de Europese Unie de kip met de gouden eieren. In de onderstaande video zet de kritische Britse Europarlementariër Nigel Farage alles even in perspectief (interview van drie dagen geleden, via HVV).
_____
"Ik wens iedereen die denkt dat het wel zal meevallen met de agressie van de islam veel sterkte. Zalig zijn de onnozelen van geest." - Pim Fortuyn
Posts tonen met het label Griekse crisis. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Griekse crisis. Alle posts tonen
zaterdag 18 juni 2011
zaterdag 21 mei 2011
Griekse tragedie of Griekse klucht?
.
Zoals u weet, kampt Griekenland met grote financiële problemen. Toen dat land nog met drachme's betaalde, zou dit vooral een landelijk probleem zijn geweest, maar nu worden andere EU-landen geacht financieel bij te springen (uiteraard met het belastinggeld van hun burgers, dat spreekt voor zich). Eurocraten zeggen dat dit noodzakelijk is, want anders staat ons de financiële Apocalyps te wachten.
Stiekem maken de Eurocraten zich natuurlijk vooral zorgen om de toekomst van hun geliefde project: de Europese Unie. Die ondemocratische moloch is immers de kip met de gouden eieren voor beroepspolitici en ambtenaren. En natuurlijk ook voor bankiers, want risicovol financieel beleid wordt beloond met miljarden aan belastinggeld.
Vandaag publiceerde De Telegraaf een artikel, waarvan de inhoud zowel diep triest als hilarisch is: Grieken lachen ons uit. Verslaggever Charles Sanders doet daarin een boekje open over de situatie in Griekenland, een land dat dus geld leent dat in ons land wordt wegbezuinigd (bijvoorbeeld bij Defensie).
_____
Zoals u weet, kampt Griekenland met grote financiële problemen. Toen dat land nog met drachme's betaalde, zou dit vooral een landelijk probleem zijn geweest, maar nu worden andere EU-landen geacht financieel bij te springen (uiteraard met het belastinggeld van hun burgers, dat spreekt voor zich). Eurocraten zeggen dat dit noodzakelijk is, want anders staat ons de financiële Apocalyps te wachten.
Stiekem maken de Eurocraten zich natuurlijk vooral zorgen om de toekomst van hun geliefde project: de Europese Unie. Die ondemocratische moloch is immers de kip met de gouden eieren voor beroepspolitici en ambtenaren. En natuurlijk ook voor bankiers, want risicovol financieel beleid wordt beloond met miljarden aan belastinggeld.
Vandaag publiceerde De Telegraaf een artikel, waarvan de inhoud zowel diep triest als hilarisch is: Grieken lachen ons uit. Verslaggever Charles Sanders doet daarin een boekje open over de situatie in Griekenland, een land dat dus geld leent dat in ons land wordt wegbezuinigd (bijvoorbeeld bij Defensie).
_____
maandag 17 mei 2010
De Europese Unie en de Griekse crisis
.
Leon de Winter in een commentaar in Elsevier (15 mei 2010) over de EU en de Griekse crisis:
De groepspsychosen bij politici hebben deze crisis uitgelokt. Hoeveel twijfel er ook was, die Europese Unie moest en zou er komen. Vanaf het begin werden de regels die de schulden beperkt moesten houden, overtreden. Niemand hield zich eraan, ook wij niet. Ik ben altijd een tegenstander van de EU geweest, en dat was in sommige kringen bijna hetzelfde als het ontkennen van de Holocaust. De voorstanders waren verheven idealisten die feiten ondergeschikt maakten aan hun utopieën. Welnu, de feiten zijn koppig.
In betere tijden hadden de Grieken hun munt laten devalueren en hadden ze hun levensstandaard aan hun inkomsten aangepast. Maar binnen de EU? Ze konden makkelijke de boel flessen en hun ambtenaren salarissen en pensioenen bieden die nergens ter wereld hun weerga kenden. Straks zijn Portugal, Spanje en Italië aan de beurt.
Tevens een Engelstalig citaat van Clive Crook van the Atlantic:
History and ordinary prudence dictated that the union might be broad and shallow (a free-trade area, with embellishments, capable of taking in all-comers) or else narrow and deep (an evolving political union, confined to countries willing to be led there). Of the two, I always believed that the first was better. But the architects did not even have the brains to choose the second. They recognized no limits to their ambitions. They set about creating a union that was both broad and deep. A federal constitution, a parliament, a powerful central executive, one central bank, one currency - all with no binding sense of European identity. As for scale, well, the bigger the better. Today Greece, tomorrow Turkey. And why stop there? Madness.
Zie ook:
Better off out!
De Europese Vrijhandelsassociatie
_____
Leon de Winter in een commentaar in Elsevier (15 mei 2010) over de EU en de Griekse crisis:
De groepspsychosen bij politici hebben deze crisis uitgelokt. Hoeveel twijfel er ook was, die Europese Unie moest en zou er komen. Vanaf het begin werden de regels die de schulden beperkt moesten houden, overtreden. Niemand hield zich eraan, ook wij niet. Ik ben altijd een tegenstander van de EU geweest, en dat was in sommige kringen bijna hetzelfde als het ontkennen van de Holocaust. De voorstanders waren verheven idealisten die feiten ondergeschikt maakten aan hun utopieën. Welnu, de feiten zijn koppig.
In betere tijden hadden de Grieken hun munt laten devalueren en hadden ze hun levensstandaard aan hun inkomsten aangepast. Maar binnen de EU? Ze konden makkelijke de boel flessen en hun ambtenaren salarissen en pensioenen bieden die nergens ter wereld hun weerga kenden. Straks zijn Portugal, Spanje en Italië aan de beurt.
Tevens een Engelstalig citaat van Clive Crook van the Atlantic:
History and ordinary prudence dictated that the union might be broad and shallow (a free-trade area, with embellishments, capable of taking in all-comers) or else narrow and deep (an evolving political union, confined to countries willing to be led there). Of the two, I always believed that the first was better. But the architects did not even have the brains to choose the second. They recognized no limits to their ambitions. They set about creating a union that was both broad and deep. A federal constitution, a parliament, a powerful central executive, one central bank, one currency - all with no binding sense of European identity. As for scale, well, the bigger the better. Today Greece, tomorrow Turkey. And why stop there? Madness.
Zie ook:
Better off out!
De Europese Vrijhandelsassociatie
_____
Abonneren op:
Posts (Atom)