Op 6 mei 2002 werd Pim Fortuyn vermoord door de radicale milieu- en dierenactivist Volkert van der Graaf. De moord werd voorafgegaan door maanden van demonisering in de politiek, de media en de rest van de maatschappij. In de weken na de moord stak de media enigszins de hand in eigen boezem, door bijvoorbeeld ruimte te bieden aan politiek-incorrecte geluiden. Een voorbeeld daarvan is een ingezonden artikel van Paul Frentrop in Trouw, waarvan hieronder een citaat is te vinden.
De eerste aanslag op Fortuyn was karaktermoord. Die was al maanden gaande en werd met volle hevigheid ingezet, toen de Volkskrant op 9 februari een interview met Fortuyn publiceerde.
Belangrijkste steen des aanstoots daarin was Fortuyns suggestie om anti-discriminatiebepalingen te schrappen, omdat hij vond dat die strijdig waren met de vrijheid van meningsuiting. ,,Laat mensen die opmerkingen maar maken. Er is een grens en die vind ik heel belangrijk: je mag nooit aanzetten tot fysiek geweld. Dat kan een rechtsstaat zich niet permitteren. Maar als een imam weet te vertellen dat mijn levenswandel volstrekt verwerpelijk is en beneden die van varkens ligt: oké, dan zegt hij dat maar.''
Wat is daar mis mee? Deze discussie is volstrekt legitiem. ,,Met deze claim om onderling te mogen discrimineren, voegde Fortuyn zich in een lange rij van wetenschappers en schrijvers die zich kritisch hebben uitgelaten over het verbod op onderling discrimineren,'' schreef Marjolijn Februari. Zij wees erop dat nog geen maand eerder in De Groene Amsterdammer de socioloog Erik van Ree een vergelijkbaar pleidooi had gehouden om precies dezelfde redenen als Fortuyn.
Maar wij kennen geen echte vrijheid van meningsuiting. Fortuyn mocht dat niet zeggen. Voor Thom de Graaf was het aanleiding Anne Frank te adviseren haar achterkamertje alvast voor onderduik gereed te maken. Rosenmöller, Dijkstal en Melkert haastten zich om Fortuyn af te schilderen als een pleitbezorger van het nazisme vanwege diens zogenaamde voorstel tot afschaffing van artikel 1 van de Grondwet. D66-kamerlid Boris Dittrich, kenner van het recht, noemde Fortuyns bewering 'levensgevaarlijk'. Levensgevaarlijk voor wie Boris? Dit kamerlid zei vervolgens dat afschaffing van artikel 1 van de grondwet ertoe zou leiden dat de politie gericht mensen kan oppakken: ,,In Fortuyns visie islamieten. Maar een andere machthebber kiest misschien joden of homo's.''
Marjolijn Februari analyseerde deze demonisering messcherp: ,,Zo groeide een pleidooi voor uitingsvrijheid in de ijverige handen van de jurist Dittrich uit tot een pleidooi voor het oppakken van moslims. Dat is geen politiek meer, dat is pure boosaardigheid.''
Zie ook:
Wilders heeft erg veel aan Fortuyn te danken, Afshin Ellian, Elsevier.nl, 20 april 2012
Aboutaleb moet excuses aanbieden over Fortuyn, Joost Niemöller, De Dagelijkse Standaard, 12 april 2012
Straat voor een demagoog?, Politiek Incorrect Blog, 14 maart 2012
Pim Fortuyn in debat met Ad Melkert, Lux et Libertas, 6 maart 2012
De 'kwaliteitskrant' Trouw en de karaktermoord op Pim Fortuyn, Lux et Libertas, 13 juli 2011
Ook Jan Marijnissen demoniseerde Pim Fortuyn, Lux et Libertas, 21 juni 2010
Raadsels rond het Volkert-proces (pdf), Stan de Jong & Niemöller, HP/De Tijd, 25 juli 2003
Volkert's verborgen verleden (pdf), Stan de Jong & Niemöller, HP/De Tijd, 4 juli 2003
Fortuyns beveiliging: een bloody shame (pdf), Stan de Jong & Niemöller, HP/De Tijd, 2 mei 2003
Campagne was vooral tegen Fortuyn bedoeld, Jan van Klinken, Reformatorisch Dagblad, 7 mei 2002
_____