dinsdag 22 juni 2010

Andrée van Es en 'De tragiek van de geheime dienst'

.
In VKbanen stond gisteren een interview met Andrée van Es. Zij was sinds 19 november 2007 een topambtenaar van het ministerie van Binnenlandse Zaken, maar heeft recent die baan verruild voor het wethouderschap. In Amsterdam is zij namelijk wethouder van Werk, Inkomen, Participatie, Diversiteit en Integratie, Inburgering en Bestuurlijk Stelsel geworden. Op 7 september 2007 publiceerde ik op de oude website van Lux et Libertas een artikel over Andrée van Es. Bij deze de herpublicatie (onder een nieuwe titel).

Vandaag werd bekend dat voormalig Tweede Kamerlid Andrée van Es per 19 november 2007 directeur-generaal Koninkrijksrelaties en Bestuur op het ministerie van Binnenlandse Zaken wordt. De politieke carrière van Van Es begon in 1975, toen zij fractiemedewerker van de Pacifistisch Socialistische Partij (PSP) werd. In de periode 1981-1989 was zij lid van de Tweede Kamer voor die partij (vanaf 1985 tevens fractievoorzitter).

De PSP was een van de vier politieke partijen waaruit GroenLinks voortkwam en had ronduit misdadige politieke standpunten. Zo pleitte de PSP voor de afschaffing van de strafbaarstelling van pedofilie. De PSP was bovendien vervlochten met gewelddadig links-extremisme. PSP'er Evert van der Berg volgde zelfs een terreuropleiding in een trainingskamp van Palestijnse terroristen. Van der Bergs partijgenoot Theo Engelken was begin jaren zeventig actief in de Rode Jeugd, een maoïstische jongerenorganisatie die vooral actief was in en rond Eindhoven. De Rode Jeugd was onder meer verantwoordelijk voor bomaanslagen op een politiecommissaris, een Philips-directeur, het Evoluon en Philips-vestigingen in Hilversum, Baarn en Rotterdam. Zowel Evert van der Berg als Theo Engelken waren voor de PSP lid van de Eindhovense gemeenteraad. Van der Bergs motto was: "Terroristen aller landen, verenigt U."

Aan het eind van 1990 trad de vandaag tot topambtenaar benoemde Andrée van Es terug uit de actieve politiek en richtte zich vervolgens op een (politiek-)maatschappelijke carrière bij de VPRO, de NOS, het Amsterdamse 'debatcentrum' De Balie en GGZ-Nederland. Zij trad echter niet uit de actieve politiek zonder haar politieke geestverwanten een cadeautje te geven. Op 24 november 1990, tijdens het oprichtingscongres van GroenLinks, presenteerde Andrée van Es namelijk het boek De tragiek van een geheime dienst. In dat boek werden onder meer privé-gegevens gepubliceerd van inlichtingen- en politiemensen in Nijmegen en omgeving. In zijn boek Eco Nostra (2003) beschrijft Peter Siebelt de gevolgen daarvan:

Door de publicatie kunnen de inlichtingenmensen in Nijmegen en omgeving hun werk niet meer doen. Hun identiteit is bekend geworden en het zoeken naar infiltranten is bijna onmogelijk geworden. Het zal veel moeite, tijd en geld kosten voordat de inlichtingendienst zich van deze klap kan herstellen.

In een voorpublicatie van Eco Nostra op Libertarian.nl kunt u overigens verdere details van deze affaire lezen. Zo spande de politie samen met de Nijmeegse gemeente een kort geding aan tegen de uitgever, verkopers en verspreiders van het boek. Volgens de rechter waren de grenzen van het recht overschreden en had De tragiek van de geheime dienst een niet te rechtvaardigen inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van de inlichtingen- en politiemensen. Het boek mocht niet langer worden verspreid en alle verspreide boeken dienden worden teruggehaald. Het extreem-linkse 'solidariteitsfonds' XminY, dat het uitgeven van het boek financierde en tevens een belangrijke rol speelde bij de verspreiding daarvan, legde het vonnis echter naast zich neer en ging door met haar criminele activiteiten.

In het hierboven beschreven extreem-linkse milieu voelde Andrée van Es zich als een vis in het water. Het mag dan ook opvallend worden genoemd dat juist zij in 2001 een belangrijke rol kreeg toebedeeld bij de 'inburgering' van Máxima Zorreguieta en vandaag tot topambtanaar op het ministerie van Binnenlandse Zaken is benoemd.

_____